Mannelijke angst voor penetratie:
Persoonlijk verhaal over mijn mannelijke vorm van vaginisme (als dat bestaat). Al noem ik het liever “de angst voor penetratie” want met fysieke pijn heeft het niets van doen.
Mijn 1e seksuele ervaring, ik was toen 17, was geen leuke. Een vriend en ik hadden een meisje van mijn leeftijd ontmoet. Al bij onze eerste ontmoeting sprak zij over het seksueel misbruik door haar vader. Ik nam dit totaal niet serieus want wie gooit zoiets op tafel na elkaar nog geen uur gekend te hebben. Mijn indruk was dat ze aandacht of een troostende arm zocht. Zo gingen er een aantal weken overheen waarin wij drieën elkaar regelmatig zagen op onze hangplek. En telkens weer kwam het gesprek uit op seks, vaak gestart door haar. Opeens vroeg mijn kameraad aan haar of ze wel eens een trio had gehad waarop ze enthousiast antwoorde “o ja, zo vaak”.
Mooi, zei mijn vriend dan zien we je vanavond wel bij mij thuis he? Mijn ouders zijn toch pas heel laat thuis. En zo geschiedde. De avond begon leuk, met te veel drank en toen moest het maar gebeuren vonden mijn vriend en ik. Dus we hebben haar ontkleed en daarna onszelf. Zij lag op bed en was ineens niet meer die brutale sexy meid. Er had net ze goed een opblaaspop kunnen liggen. Ze was volledig passief, spreidde ook haar benen niet, dat moesten wij zelf doen. Maar ze werkte ons ook op geen enkele manier tegen. Haar lichaam was er voor ons maar haar geest was weg. Maar hitsig als ik in die tijd was wou ik dat niet zien, en het stemmetje in mijn achterhoofd drukte ik keihard weg. Eenmaal, na veel gehannes bij haar binnen, voelde het zo enorm goed. Die gehele omsluiting van mijn penis en die warmte was zo fijn dat ik na 2x op en neer bewegen al klaarkwam. Maar vrijwel direct na mijn orgasme toen de opwinding weg was zag ik ineens het totale plaatje. Ik schaamde me rot, voelde me een verkrachter en heb haar nooit meer onder ogen durven komen.
Mijn 2e seksuele ervaring was tijdens mijn eerste vakantie zonder mijn ouders. Met 2 vrienden op een camping in Arcen. Daar leerde ik een Duits meisje/ vrouw van 19 jaar kennen. Zij sprak vrijwel geen Engels en mijn Duits was ook erg belabberd maar de lichaamstaal was duidelijk. Dus al op de eerste avond belanden we in haar tent. Eerst een heerlijk lang voorspel waarbij ik voor het eerst kennis maakte met orale seks, zij bij mij en ik bij haar. Heerlijk maar ik kwam er niet snel van klaar, gelukkig. En toen kwam natuurlijk het moment van, laat ik het maar gewoon “neuken” noemen. Ik heb daarbij mijn eerste prestatie zomaar verdubbelt. Dus na 4 of 5 keer op en neer was het alweer gebeurd. Ik zie haar teleurgestelde blik nog steeds voor me.
Ik heb daarna een relatie gehad, ik was inmiddels 22, die 5 jaar stand heeft gehouden maar ook daar overkwam mij vrijwel elke keer hetzelfde als de voorgaande keren. Langer dan 20 of 30 seconden duurde het nooit. Tenzij we weer eens naar een Houseparty waren geweest met de daarbij behorende pilletjes en poedertjes. Dan kon ik een hele dag doorgaan, maar klaarkomen was onmogelijk onder invloed van xtc en speed. Ik raakte al snel verslingerd aan die chemische rotzooi om maar te kunnen presteren. Maar die rotzooi veranderde mijn persoonlijkheid zodanig dat de relatie daardoor kapot ging.
Ik heb dat spul daarna nooit meer aangeraakt met als gevolg dat zodra ik met mijn penis in de vagina kom het vrijwel meteen weer gebeurd is. 2x zelfs al voor dat ik er überhaupt in was. Gelukkig zei mijn laatste vriendin, de 2e lange relatie daar nooit wat van. Zij genoot ook, net als ik veel meer van het voorspel. Een spannende massage, samen douchen en spelen met zeep, de orale seks. Helaas bleek haar christelijke achtergrond te veel te botsen met mijn atheïste instelling waardoor de relatie stuk liep.
Dat is nu zo’n 10 jaar geleden en ik heb sindsdien geen relatie meer gehad. Ik heb het nog 2 keer via een betaalde erotische massage geprobeerd maar dat werkt niet voor mij. Als ik geen liefde, genegenheid of passie voel voor iemand dan kan ik niet echt opgewonden raken. En juist die drie dingen ontbreken bij een “betaalde” vakvrouw, hoe mooi ze ook is en hoe goed ze haar werk ook doet.
Ik heb daarna meerdere vrouwen ontmoet die door hun lichaamstaal duidelijk aangaven interesse in mij te hebben maar ik ben als de dood dat me dan weer hetzelfde gaat gebeuren dus op die uitnodigingen ga ik niet in. Want er zal dan altijd het moment komen dat het met elkaar naar bed gaan niet meer te vermijden is. Het met elkaar vrijen, het voorspel, een rollenspel, een erotische film samen kijken en de orale seks en een spannende massage vind ik allemaal prachtig maar ik wil eigenlijk liever niet meer “neuken”. En die angst daarvoor zorgt er nu al 10 jaar voor dat ik elke mogelijke situatie die daartoe kan lijden uit de weg ga.
Ik heb er uiteindelijk met veel schaamte met mijn huisarts over gehad die me door verwees naar een psycholoog maar dat heeft me niet echt geholpen.
Ik heb me er al een beetje bij neer gelegd dat ik dan maar alleen oud zal worden of ga samenwonen met een Lesbienne of zo maar dat laatste gaat ‘m ook niet worden. Want de drang en het verlangen naar seks is heel groot maar het is de angst voor penetratie die mij ervan weerhoudt om een relatie aan te gaan. Mijn pijn is dus niet fysiek maar mentaal. Verder ben ik absoluut niet zielig hoor. Ik heb verder best een goed leven al denken veel mensen inmiddels dat ik homoseksueel ben omdat ik nooit een vriendin heb. Ik ben om die reden zelfs al “vrienden”, waarvan ik tenminste dacht dat het vrienden waren om kwijtgeraakt. Want zij willen niet geassocieerd worden met een “homo”. Ik heb verder ook nooit iemand in mijn wel erg klein geworden bekendenkring over mijn probleem verteld dus ik snap ergens hun denkpatroon wel dat ik misschien wel homoseksueel zou kunnen zijn. Maar om mij daarom, zonder ernaar te vragen, te vermijden, dat maakt mij heel verdrietig en boos. Dat zijn geen echte vrienden.
Sjors
Mijn 1e seksuele ervaring, ik was toen 17, was geen leuke. Een vriend en ik hadden een meisje van mijn leeftijd ontmoet. Al bij onze eerste ontmoeting sprak zij over het seksueel misbruik door haar vader. Ik nam dit totaal niet serieus want wie gooit zoiets op tafel na elkaar nog geen uur gekend te hebben. Mijn indruk was dat ze aandacht of een troostende arm zocht. Zo gingen er een aantal weken overheen waarin wij drieën elkaar regelmatig zagen op onze hangplek. En telkens weer kwam het gesprek uit op seks, vaak gestart door haar. Opeens vroeg mijn kameraad aan haar of ze wel eens een trio had gehad waarop ze enthousiast antwoorde “o ja, zo vaak”.
Mooi, zei mijn vriend dan zien we je vanavond wel bij mij thuis he? Mijn ouders zijn toch pas heel laat thuis. En zo geschiedde. De avond begon leuk, met te veel drank en toen moest het maar gebeuren vonden mijn vriend en ik. Dus we hebben haar ontkleed en daarna onszelf. Zij lag op bed en was ineens niet meer die brutale sexy meid. Er had net ze goed een opblaaspop kunnen liggen. Ze was volledig passief, spreidde ook haar benen niet, dat moesten wij zelf doen. Maar ze werkte ons ook op geen enkele manier tegen. Haar lichaam was er voor ons maar haar geest was weg. Maar hitsig als ik in die tijd was wou ik dat niet zien, en het stemmetje in mijn achterhoofd drukte ik keihard weg. Eenmaal, na veel gehannes bij haar binnen, voelde het zo enorm goed. Die gehele omsluiting van mijn penis en die warmte was zo fijn dat ik na 2x op en neer bewegen al klaarkwam. Maar vrijwel direct na mijn orgasme toen de opwinding weg was zag ik ineens het totale plaatje. Ik schaamde me rot, voelde me een verkrachter en heb haar nooit meer onder ogen durven komen.
Mijn 2e seksuele ervaring was tijdens mijn eerste vakantie zonder mijn ouders. Met 2 vrienden op een camping in Arcen. Daar leerde ik een Duits meisje/ vrouw van 19 jaar kennen. Zij sprak vrijwel geen Engels en mijn Duits was ook erg belabberd maar de lichaamstaal was duidelijk. Dus al op de eerste avond belanden we in haar tent. Eerst een heerlijk lang voorspel waarbij ik voor het eerst kennis maakte met orale seks, zij bij mij en ik bij haar. Heerlijk maar ik kwam er niet snel van klaar, gelukkig. En toen kwam natuurlijk het moment van, laat ik het maar gewoon “neuken” noemen. Ik heb daarbij mijn eerste prestatie zomaar verdubbelt. Dus na 4 of 5 keer op en neer was het alweer gebeurd. Ik zie haar teleurgestelde blik nog steeds voor me.
Ik heb daarna een relatie gehad, ik was inmiddels 22, die 5 jaar stand heeft gehouden maar ook daar overkwam mij vrijwel elke keer hetzelfde als de voorgaande keren. Langer dan 20 of 30 seconden duurde het nooit. Tenzij we weer eens naar een Houseparty waren geweest met de daarbij behorende pilletjes en poedertjes. Dan kon ik een hele dag doorgaan, maar klaarkomen was onmogelijk onder invloed van xtc en speed. Ik raakte al snel verslingerd aan die chemische rotzooi om maar te kunnen presteren. Maar die rotzooi veranderde mijn persoonlijkheid zodanig dat de relatie daardoor kapot ging.
Ik heb dat spul daarna nooit meer aangeraakt met als gevolg dat zodra ik met mijn penis in de vagina kom het vrijwel meteen weer gebeurd is. 2x zelfs al voor dat ik er überhaupt in was. Gelukkig zei mijn laatste vriendin, de 2e lange relatie daar nooit wat van. Zij genoot ook, net als ik veel meer van het voorspel. Een spannende massage, samen douchen en spelen met zeep, de orale seks. Helaas bleek haar christelijke achtergrond te veel te botsen met mijn atheïste instelling waardoor de relatie stuk liep.
Dat is nu zo’n 10 jaar geleden en ik heb sindsdien geen relatie meer gehad. Ik heb het nog 2 keer via een betaalde erotische massage geprobeerd maar dat werkt niet voor mij. Als ik geen liefde, genegenheid of passie voel voor iemand dan kan ik niet echt opgewonden raken. En juist die drie dingen ontbreken bij een “betaalde” vakvrouw, hoe mooi ze ook is en hoe goed ze haar werk ook doet.
Ik heb daarna meerdere vrouwen ontmoet die door hun lichaamstaal duidelijk aangaven interesse in mij te hebben maar ik ben als de dood dat me dan weer hetzelfde gaat gebeuren dus op die uitnodigingen ga ik niet in. Want er zal dan altijd het moment komen dat het met elkaar naar bed gaan niet meer te vermijden is. Het met elkaar vrijen, het voorspel, een rollenspel, een erotische film samen kijken en de orale seks en een spannende massage vind ik allemaal prachtig maar ik wil eigenlijk liever niet meer “neuken”. En die angst daarvoor zorgt er nu al 10 jaar voor dat ik elke mogelijke situatie die daartoe kan lijden uit de weg ga.
Ik heb er uiteindelijk met veel schaamte met mijn huisarts over gehad die me door verwees naar een psycholoog maar dat heeft me niet echt geholpen.
Ik heb me er al een beetje bij neer gelegd dat ik dan maar alleen oud zal worden of ga samenwonen met een Lesbienne of zo maar dat laatste gaat ‘m ook niet worden. Want de drang en het verlangen naar seks is heel groot maar het is de angst voor penetratie die mij ervan weerhoudt om een relatie aan te gaan. Mijn pijn is dus niet fysiek maar mentaal. Verder ben ik absoluut niet zielig hoor. Ik heb verder best een goed leven al denken veel mensen inmiddels dat ik homoseksueel ben omdat ik nooit een vriendin heb. Ik ben om die reden zelfs al “vrienden”, waarvan ik tenminste dacht dat het vrienden waren om kwijtgeraakt. Want zij willen niet geassocieerd worden met een “homo”. Ik heb verder ook nooit iemand in mijn wel erg klein geworden bekendenkring over mijn probleem verteld dus ik snap ergens hun denkpatroon wel dat ik misschien wel homoseksueel zou kunnen zijn. Maar om mij daarom, zonder ernaar te vragen, te vermijden, dat maakt mij heel verdrietig en boos. Dat zijn geen echte vrienden.
Sjors